De deugden en voordelen van honingklaver - Melilotus officinalis

De deugden en voordelen van honingklaver - Melilotus officinalis

Plantnaam: Melilot.

Botanische familie: Witte klaver behoort tot de Fabaceae-familie.

Wat is de Latijnse of botanische naam?

De Latijnse naam voor honingklaver is Melilotus officinalis.

Wat zijn nog andere namen voor witte klaver?

Witte klaver wordt ook wel kleine gele klaver, koninklijke alfalfa of honingklaver genoemd.

Wat zijn de traditionele deugden van witte klaver?

Witte klaver staat vermeld in de Franse farmacopee, bijlage A (bovengrondse delen). Volgens het EMA wordt witte klaver al lange tijd gebruikt om symptomen van ongemak en pijn in de benen te verlichten.

De chemische samenstelling ervan bevat veel actieve ingrediënten zoals coumarinederivaten, deels in de vorm van heterosiden, fenolzuren, flavonoïden, steroïde saponinen en stikstofhoudende moleculen.

Coumarinen hebben kalmerende, rustgevende en krampstillende eigenschappen . Dankzij deze eigenschappen kan witte klaver worden gebruikt om neuralgie, krampen en nervositeit te verlichten.

Melilotoside, dat bij drogen wordt omgezet in coumarine, stelt Melilotus officinalis in staat om circulatiestoornissen van veneuze oorsprong te behandelen. Het heeft ook een regulerende werking op de lymfefunctie en een antistollende werking. Vanwege deze eigenschappen wordt het voorgeschreven om de veneuze circulatie te verbeteren bij spataderen, tromboflebitis en lymfoedeem.

Witte klaver bevat ook een etherische olie, fenolzuren en triterpeensaponosiden, met ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen.

Melilotus officinalis heeft een effect op de broosheid van de haarvaten , met name in de huid. Het kan worden gebruikt om blauwe plekken en petechiën te voorkomen en te behandelen.

De flavonoïden die het bevat, geven het diuretische en krampstillende eigenschappen . Tot slot is witte klaver een uitstekend antisepticum voor de urinewegen.

Welke delen van de plant worden gebruikt in de kruidengeneeskunde?

In de kruidengeneeskunde worden de bloeiende toppen van de witte klaver gebruikt.

Wat is de botanische omschrijving van witte klaver?

Witte klaver is oorspronkelijk afkomstig uit Eurazië, maar is nu wijdverspreid in Noord-Amerika, Afrika en Australië. Het groeit in het wild in gematigde zones, op arme grond, in ongebruikte gebieden, langs wegen en in weilanden. De plant is te vinden tot een hoogte van 2200 meter.

Witte klaver is een kleine, tweejarige plant die goed gedijt in kalkrijke of licht zoute grond. De plant heeft vezelige, witte wortels. De stengels zijn groen, rechtopstaand, gegroefd en worden tussen de 80 centimeter en 1 meter hoog. Ze dragen gesteelde, drievoudige bladeren met onregelmatige, getande randen.

De kleine gele bloemen zijn langwerpig en slank. Ze zijn zichtbaar van mei tot september en verspreiden een geur van vers gemaaid hooi. Ze groeien in trossen van 30 tot 70, die langwerpige trossen vormen van 4 tot 40 centimeter lang.

De vruchten zijn niet-openspringende, eivormige, gladde peulen met een spitse top, geelbruin van kleur. Ze bevatten zaden.

Waar kan ik witte klaver vinden?

Als u planten wilt gebruiken voor natuurlijke geneesmiddelen, kunt u van juni tot september witte klaver oogsten. Voor extra gemak kunt u het ook kopen bij een kruidenwinkel.

Bij kruidenwinkel Valmont bieden we gesneden en gedroogde bovengrondse delen van witte klaver aan voor de bereiding van witte klaverthee, therapeutische balsems of zalven of andere medicinale preparaten.

We bieden ook witte klaver aan in gebruiksklare vormen, zoals moedertinctuur. Witte klaver is een ingrediënt in sommige van onze kruidentheeën, zoals onze anti-transpirant- en bloedsomloopbevorderende thee.

Hoe kweek en oogst je witte klaver?

Witte klaver is een gemakkelijk te kweken plant die goed gedijt in kalkrijke grond. Het voordeel is dat de plant zich aanpast aan alle grondsoorten en standplaatsen. De plant is winterhard en staat bekend om zijn koudebestendigheid; hij verdraagt zowel vorst als droogte goed.

De zaden kunnen van maart tot september breedwerpig worden gezaaid. Het is aan te raden om een groenbemester te gebruiken en de percelen aan het einde van de zomer in te zaaien. Dit zorgt voor een optimale gewasontwikkeling vanaf het begin van de winter.

Witte klaver heeft geen onderhoud nodig, geen water, geen bescherming, geen bemesting en geen behandelingen. Als de groei te sterk wordt, kunt u de plant snoeien wanneer deze hoger is dan 30 centimeter.

De plant is niet vatbaar voor ziekten of parasieten.

Wat zijn de erkende toepassingen van de medicinale plant melilot?

Met betrekking tot de venolymfatische eigenschappen:

  • Symptomen van venolymfatische insufficiëntie, zwaarte in de benen, rusteloze benen, nachtelijke krampen, stasis jeuk;
  • Lymfoedeem van de onderste en bovenste ledematen.

Met betrekking tot de werking ervan op de vaatwand:

  • spataderen;
  • rosacea;
  • hematomen en kneuzingen.

Met betrekking tot de venolymfatische en ontstekingsremmende eigenschappen:

  • aambeien;
  • flebitis.

Met betrekking tot de werking ervan op de vaatwand, de zuurstofvoorziening van het weefsel en het trofische effect op de cellen:

  • spataderzweren;
  • trofische stoornissen;
  • Postflebitische syndromen.

In relatie tot het traditionele gebruik:

  • neurotonische toestanden;
  • slapeloosheid bij kinderen;
  • functionele spijsverteringsstoornissen.

Hoe neem je honingklaver in of hoe gebruik je het?

Interne therapeutische toepassingen:

  • Infusie: Gebruik 1 theelepel bloeiende toppen per 150 ml kokend water. Laat het afgedekt 3 tot 5 minuten trekken alvorens te zeven. Drink 1 tot 3 kopjes per dag.
  • Moedertinctuur: Neem 20 tot 25 druppels in een glas water, 3 keer per dag.

Welke medicinale planten kunnen met witte klaver worden gecombineerd?

  • Bij chronische veneuze insufficiëntie, capillaire fragiliteit en rosacea: rode wijnstok.
  • Bij aambeien en bekkencongestie: paardenkastanje.
  • Bij oedeem van de onderste ledematen met trofische stoornissen, vertraagde wondgenezing, okerkleurige dermatitis en spataderzweren: heermoes.

Welke voorzorgsmaatregelen moet men nemen voordat men witte klaver gebruikt?

Bij de aanbevolen dosering zijn tot op heden geen contra-indicaties bekend.

Bij inname in hoge doses (meer dan 30 gram per dag als aftreksel) kan witte klaver misselijkheid, braken en hoofdpijn veroorzaken.

Het gebruik ervan wordt afgeraden voor mensen die anticoagulantia gebruiken. Langdurig gebruik wordt ook afgeraden voor mensen met hemofilie, omdat coumarinen een antistollende werking hebben.

Als witte klaver niet goed gedroogd is en zwart wordt, is het giftig. Deze giftigheid komt doordat coumarine wordt omgezet in dicoumarol, dat als rodenticide wordt gebruikt. Uit voorzorg wordt aangeraden het niet te gebruiken bij zwangere vrouwen, vooral als de herkomst van de gedroogde plant of het tijdstip van oogst onbekend is.

Wist je dat?

In de 2e eeuw noemde de Griekse arts Galenus voor het eerst witte klaver als een krampstillende en verdovende plant tegen duizeligheid en braken.

Het woordenboek van Trévoux (1704-1741) beveelt witte klaver aan als kruidenthee ter behandeling van koliek, urineretentie en reuma. Het adviseert ook het gebruik ervan in winderigheidswerende klysma's en verzachtende en oplossende kompressen.

Honingklaver wordt al lange tijd uitwendig gebruikt, met name in baden, ter behandeling van reuma en jicht. Tijdens de Renaissance werd het aanbevolen om oogontstekingen te verzachten.

Klaver werd vroeger gebruikt in de keuken om kaas op smaak te brengen. Ook nu nog kan het gebruikt worden om crèmes, sorbets, sauzen en dranken te aromatiseren.

Discover our other articles about Zoete klaver

Bibliographie

Karine Jacquemard, naturopathe-herbaliste, Le guide de la phytothérapie au quotidien, Rusticas Editions,2019 | Dr Claudine Luu, 1000 remèdes à faire soi-même, Le guide Terre vivante, octobre 2021 | Dr Eric Lorrain, Grand manuel de phytothérapie, Les nouveaux chemins de la santé, Dunod, 2019 | Yves Vanopdenbosch, Herba Médicinalis, 210 monographies de plantes médicinales, Amyris, 2022 | Dubray Michel, Guide des contre-indications des principales plantes médicinales, Lucien Souny, 2018 | Morel Jean-Michel, Traité pratique de phytothérapie. Remèdes d'hier pour médecine de demain, Grancher, 2008 | Mulot Marie-Antoinette, Secrets d'une herboriste, Dauphin, 2009 | Loïc Ternissen, Le guide Ultime de l'Herboristerie, Albin Michel, 2022 | Mulot Marie Antoinette, Les 250 réponses de l'herboriste, Dauphin, 2009 (1993) | Anne McIntyre, Le guide complet de la Phytothérapie, Le courrier du Livre, 2011 | Carole Minker, 200 plantes qui guérissent, Larousse, 2015 | Thierry Folliard, herboriste et naturopathe, Le petit Larousse des plantes qui guérissent, 500 plantes et leurs remèdes, 2016 | Maria Treben, Les simples du jardi de Dieu, Pratique des plantes médicinales pour bien-être et santé, Ennsthaler, 2007 | Christophe Bernard, Grand manuel pour fabriquer ses remèdes naturels, Jouvence Editions, 2018 | www.altheaprovence.com | www.wikiphyto.org | www.doctissimo.fr | www.vidal.fr


Les informations contenues dans ce texte ne visent pas à diagnostiquer, traiter, guérir ou prévenir une maladie quelconque. Les allégations concernant les bienfaits des plantes et des produits à base de plantes sont basées sur l'utilisation traditionnelle. Rédigé par un rédacteur scientifique pour le grand public, cet article présente l'état actuel des connaissances concernant le sujet abordé lors de sa mise à jour. Les progrès futurs en sciences pourraient rendre cet article partiellement ou totalement obsolète. Il ne doit pas être considéré comme une alternative aux recommandations de votre médecin ou pharmacien.
De deugden en voordelen van honingklaver - Melilotus officinalis

Vous cherchez un produit en relation avec cet article?

Cliquez sur une caractéristique ci-dessous pour découvrir tous les produits correspondant.