Wilgenkruid: Voordelen en deugden van epilobium
Samenvatting
- Traditionele deugden
- Welke delen worden gebruikt in de kruidengeneeskunde?
- Botanische beschrijving
- Waar kan ik wilgenroosje vinden?
- Hoe kweek en oogst je het?
- Wat zijn de erkende toepassingen ervan?
- Hoe neem ik het in of hoe gebruik ik het?
- Met welke andere medicinale planten kan het gecombineerd worden?
- Welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen?
- Plantnaam: Wilgenkruid.
- Latijnse of botanische naam: Epilobium parviflorum of Epilobium angustifolium.
- Andere namen: Wilgenroosje wordt ook wel kleinbloemig wilgenroosje, aarwilgenroosje, smalbladig wilgenroosje, Sint-Antoniuslaurier, bloeiend wilgenroosje, waterwilgenroosje of kalfswilgenroosje genoemd.
- Botanische familie: Wilgenkruid behoort tot de familie Onagraceae.
Wat zijn de traditionele deugden van wilgenroosje?
Wilgenkruid bevat flavonoïden, sterolesters, slijmstoffen, tannines, vitamine C en provitamine A. Het bevat ook oenotheïne-A en -B, een stof die de ontwikkeling tegengaat van enzymen die verantwoordelijk zijn voor hyperplasie bij prostaatvergroting.
De plant staat bekend om zijn ontstekingsremmende en slijmoplossende eigenschappen voor de prostaat . Hij kan worden gebruikt bij benigne prostaatvergroting (BPH) en daarmee samenhangende urinewegproblemen. Soms wordt hij aanbevolen als preventieve maatregel tegen prostaatkanker .
Wilgenkruid heeft samentrekkende en verzachtende eigenschappen . Daarom wordt het gebruikt bij de behandeling van blaasontsteking, diarree, huidaandoeningen, brandwonden en aften.
Tot slot staat wilgenroosje erom bekend brandwonden en postoperatieve ontstekingen te verlichten .
Welke delen van de plant worden gebruikt in de kruidengeneeskunde?
In de kruidengeneeskunde worden de bovengrondse delen, dat wil zeggen de bloeiende toppen, gebruikt.
Wat is de botanische omschrijving van wilgenroosje?
Het kleinbloemige wilgenroosje, afkomstig uit Azië en Europa, is een meerjarige kruidachtige plant die tussen de 30 en 70 centimeter hoog wordt en soms wel 2 meter bereikt.
Van de soorten die in de therapie worden gebruikt, ligt de focus vooral op E. met kleine bloemen (E. parviflorum), ter onderscheid van E. met aarvormige bloemen (E. angustifolium) en E. met grote bloemen (E. hirsutum).
Ze komen voor in gematigde zones van het noordelijk halfrond, op taluds, in weiden, open plekken en vochtige ravijnen, of op hoogtes tot 2500 meter.
De stengel van het wilgenroosje is rechtopstaand, gegroefd en gedeeltelijk bedekt met fijne afscheidende haartjes.
De donkergroene bladeren zijn lancetvormig en tegenover elkaar geplaatst bij E. parviflorum, afwisselend bij de soort E. angustifolium, min of meer behaard bij beide soorten (maar zeer behaard bij E. hirsutum), en hebben nerven die niet tot aan de randen reiken.
De bloemen van het wilgenroosje groeien in klimmende trossen en zijn lichtroze tot paars van kleur. Ze verschijnen in de zomer, van juli tot augustus.
De vruchten van het wilgenroosje bestaan uit langwerpige capsules met honderden bruine zaden. Ze zijn identiek aan de vruchten van het grootbloemige wilgenroosje.
Waar kan ik wilgenroosje vinden?
Als u planten wilt gebruiken voor natuurlijke geneesmiddelen, kunt u wilgenroosje oogsten van juli tot oktober. Voor extra gemak kunt u wilgenroosje ook vinden bij kruidenwinkels.
Bij kruidenwinkel Valmont bieden we wilgenkruid aan als gedroogde, gesneden plant en als biologisch kwaliteitsplantpoeder voor de bereiding van kruidenthee of andere medicinale preparaten.
We bieden wilgenkruid ook aan in gebruiksklare vormen zoals ampullen en capsules.
Wat zijn de erkende toepassingen van de medicinale plant wilgenroosje?
Met betrekking tot de voordelen voor de prostaat:
- benigne prostaatvergroting, als behandeling om de groei van de klier te vertragen of om daarmee gepaard gaande dysurie te behandelen;
- Aandoeningen van de prostaat, acute prostatitis, benigne prostaatvergroting, ontstekingen en infecties van de urinewegen bij mannen;
- Orchitis, epididymitis.
In verband met het hoge tanninegehalte:
- stomatitis, gingivitis, faryngitis (mondspoelingen en gorgeldranken);
- Slokdarmontsteking, maag-darmontsteking, diarree, stoornissen in de stoelgang;
- huidirritaties.
Hoe moet je wilgenkruid innemen of gebruiken?
Interne therapeutische toepassingen:
- Infusie van bloeiende planten: Laat 1 tot 2 theelepels wilgenkruid 5 minuten trekken in 250 ml kokend water. Drink 2 tot 3 kopjes verdeeld over de dag om te profiteren van de antidiarrheale en ontstekingsremmende werking op de darmen en de prostaat.
- Kruidenthee tegen diarree voor kinderen: Laat 1 theelepel wilgenkruid trekken in een kop kokend water. Je kunt 3 muntblaadjes toevoegen voor extra smaak. Drink 3 kopjes per dag gedurende 3 dagen om zomerdiarree bij kinderen te bestrijden.
- Verzachtende kruidenthee bij keelirritatie: Laat 2 theelepels wilgenkruid trekken in 1 liter water. Drink 3 tot 4 kopjes per dag om irritatie van het strottenhoofd en de slokdarm te verlichten.
Uitwendige therapeutische toepassingen:
- Verzachtende kruidenthee als mondspoeling: Gebruik de verzachtende kruidenthee als mondspoeling om tandvleesontsteking en aften te bestrijden.
- Genezende en antibacteriële balsem: Gebruik 20 druppels wilgenkruidtinctuur per 100 gram sheaboter. Gebruik deze balsem bij huidaandoeningen zoals brandwonden, schaafwonden en roodheid.
- Kompres voor wonden: Druppel 30 druppels wilgenkruidtinctuur op een kompres. Breng het kompres aan op de wond en houd het even vast. Bevochtig het kompres regelmatig met een beetje extra tinctuur.
Welke medicinale planten kunnen met wilgenroosje worden gecombineerd?
- Bij benigne prostaatvergroting: zaagpalm, Afrikaanse pruim, brandnetelwortel, kurkuma.
- Voor meer comfort bij het plassen bij mannen: brandnetelwortel, lycopeen, pompoenpitten, granaatappel, selenium.
- Om het comfort van de prostaat te verbeteren: guldenroede, brandnetelwortel.
- Om het urineren bij mannen van middelbare leeftijd comfortabeler te maken: pompoenpitten, brandnetelwortel, boldo.
Welke voorzorgsmaatregelen moet men nemen voordat men wilgenroosje gebruikt?
Tot op heden zijn er geen bekende toxiciteitseffecten of bijwerkingen verbonden aan wilgenroosje.
Als er tijdens het gebruik van wilgenkruid symptomen optreden zoals koorts, krampen, bloed in de urine, pijn bij het plassen of urineretentie, is het noodzakelijk een arts te raadplegen.
Wist je dat?
Wilgenroosje wordt al lange tijd gebruikt vanwege zijn samentrekkende eigenschappen. Vroeger werden deze vezelige stengels verwerkt tot touw voor boten en zeildoek, maar zonder veel succes.
Inheemse Amerikanen aten wilgenroosje als groente. Het sap ervan werd soms gebruikt om huidirritaties en brandwonden te verzachten.
In Europa was het de kruidkundige Maria Treben die als eerste wilgenkruid aanbeval voor de behandeling van prostaatproblemen.
In Siberië gebruiken sjamanen een alcoholische drank gemaakt van wilgenroosje en vliegenzwam, een paddenstoel met hallucinogene, hypnotische en kalmerende eigenschappen, om contact te leggen met geesten.
Ontdek onze andere artikelen over wilgenroosje.
Discover our other articles about Prostaat, Wilgenkruid
- Wilgenkruid voor de prostaatgezondheid: een natuurlijk middel voor de gezondheid van mannen
- Hoe maak je een moedertinctuur van wilgenkruid?
- Hoe maak ik mijn eigen Epilobe-capsules?
- Angustifolium Wilgenroosje Kruidenthee
- Wilgenroosje parviflorum kruidenthee
- Infusie en kruidenthee: Wilgenroosje, gebruik
- Kruidenthee tegen haaruitval
- Prostaat kruidenthee
Bibliographie
Karine Jacquemard, naturopathe-herbaliste, Le guide de la phytothérapie au quotidien, Rusticas Editions,2019 | Dr Claudine Luu, 1000 remèdes à faire soi-même, Le guide Terre vivante, octobre 2021 | Dr Eric Lorrain, Grand manuel de phytothérapie, Les nouveaux chemins de la santé, Dunod, 2019 | Yves Vanopdenbosch, Herba Médicinalis, 210 monographies de plantes médicinales, Amyris, 2022 | Dubray Michel, Guide des contre-indications des principales plantes médicinales, Lucien Souny, 2018 | Morel Jean-Michel, Traité pratique de phytothérapie. Remèdes d'hier pour médecine de demain, Grancher, 2008 | Mulot Marie-Antoinette, Secrets d'une herboriste, Dauphin, 2009 | Loïc Ternissen, Le guide Ultime de l'Herboristerie, Albin Michel, 2022 | Mulot Marie Antoinette, Les 250 réponses de l'herboriste, Dauphin, 2009 (1993) | Anne McIntyre, Le guide complet de la Phytothérapie, Le courrier du Livre, 2011 | Carole Minker, 200 plantes qui guérissent, Larousse, 2015 | Thierry Folliard, herboriste et naturopathe, Le petit Larousse des plantes qui guérissent, 500 plantes et leurs remèdes, 2016 | Maria Treben, Les simples du jardi de Dieu, Pratique des plantes médicinales pour bien-être et santé, Ennsthaler, 2007 | Christophe Bernard, Grand manuel pour fabriquer ses remèdes naturels, Jouvence Editions, 2018 | www.altheaprovence.com | www.wikiphyto.org | www.doctissimo.fr | www.vidal.fr
Les informations contenues dans ce texte ne visent pas à diagnostiquer, traiter, guérir ou prévenir une maladie quelconque. Les allégations concernant les bienfaits des plantes et des produits à base de plantes sont basées sur l'utilisation traditionnelle. Rédigé par un rédacteur scientifique pour le grand public, cet article présente l'état actuel des connaissances concernant le sujet abordé lors de sa mise à jour. Les progrès futurs en sciences pourraient rendre cet article partiellement ou totalement obsolète. Il ne doit pas être considéré comme une alternative aux recommandations de votre médecin ou pharmacien.
Hoe kweek en oogst je wilgenroosje?
Wilgenroosje gedijt goed in stenige, koele en vochtige grond. Het groeit typisch in bergen, bossen, struikgewassen en langs rivieroevers. Wilgenroosje past zich echter aan de meeste grondsoorten en tuingrond aan. Hoewel het geen droogte verdraagt, stelt het volle zon of halfschaduw op prijs.
Het is een winterharde plant die temperaturen tot wel -20°C kan verdragen. Om wilgenroosje thuis te kweken, plant je het in de lente of de herfst; je vindt het meestal in kleine potjes bij tuincentra.
Begin met het voorbereiden van de grond en graaf een gat. Plaats de plant in het midden, vul de resterende ruimte op met aarde en druk deze stevig aan. Geef de plant aan de voet van het gat ruim water. Zorg voor voldoende ruimte om goed te groeien.
Wilgenroosje is gemakkelijk te verzorgen en vereist weinig aandacht. Regelmatig water geven is nodig om de grond fris en vochtig te houden.
Snoeien is niet noodzakelijk, maar je kunt uitgebloeide bloemen verwijderen om de bloei te stimuleren en de ontwikkeling van nieuwe bloemen te bevorderen. Dit helpt ook zaadverspreiding te voorkomen.
Wilgenroosje lijkt vatbaar te zijn voor poederachtige meeldauw en roest, vooral bij een te hoge luchtvochtigheid. In dat geval raken de bladeren bedekt met bruine of witte vlekken en een kleverige substantie die door bladluizen wordt afgescheiden.
Om dit probleem op te lossen, hoeft u alleen maar de aangetaste bladeren te verwijderen en de luchtvochtigheid te verlagen.
Oogst de bloeiende toppen vanaf begin juli tot het einde van de bloei, rond oktober.