Stinkende gouwe: voordelen, gebruik en contra-indicaties

Stinkende gouwe: voordelen, gebruik en contra-indicaties

In dit artikel onderzoeken we de vele voordelen van stinkende gouwe. Deze plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae) wordt al sinds de oudheid gebruikt als een huidverzachtende, galblaasregulerende en wratdodende oplossing .

Naast de medicinale eigenschappen gaan we ook in op de toepassingen van stinkende gouwe en de mogelijke contra-indicaties.

  • Plantnaam: Grote stinkende gouwe
  • Latijnse naam: Chelidonium majus
  • Botanische familie: Papaveraceae
  • Andere namen: Félongène, éclaire, felougne, grande éclaire, geitenkruid, wrattenkruid of wrattenkruid, St. Clare’s kruid, zwaluwkruid.

Stinkende gouwe: voordelen

Stinkende gouwe (Chelidonium majus) is een plant die rijk is aan bioactieve stoffen, waaronder alkaloïden zoals chelidonine. Dit laatste geeft de plant spasmolytische en pijnstillende eigenschappen, evenals een licht kalmerend effect.

Daarnaast bevat stinkende gouwe ook organische zuren, slijmstoffen, isochinolinederivaten en minerale zouten. Deze componenten dragen allemaal bij aan de effectiviteit van deze plant als natuurlijk middel tegen diverse kwalen. Focus op de voordelen!

Spasmolytische eigenschappen

De alkaloïden in stinkende gouwe kunnen spierkrampen verlichten, met name die van het spijsverteringsstelsel. Dit kan nuttig zijn bij de behandeling van aandoeningen zoals darmkrampen en maagkrampen.

Pijnstillende eigenschappen

Stinkende gouwe is een plant die bekend staat om zijn pijnstillende eigenschappen, waardoor het een effectief natuurlijk middel is tegen spier- en gewrichtspijn. Deze voordelen zijn ook nuttig bij het verlichten van hoofdpijn en migraine.

Sedatieve effecten

Stinkende gouwe heeft een kalmerende werking op het zenuwstelsel, waardoor het een effectief middel is tegen slapeloosheid en angst. Het kan ook helpen bij het kalmeren van astma en hoestbuien.

De licht kalmerende eigenschappen ervan kunnen de luchtwegen verzachten, waardoor u gemakkelijker kunt ademen en de symptomen van deze aandoeningen kunnen verminderen.

Verzachtende en ontstekingsremmende eigenschappen

Stinkende gouwe wordt vaak uitwendig gebruikt om huidirritaties, zoals eczeem en psoriasis, te verzachten. Deze voordelen kunnen ook gunstig zijn voor het verminderen van huidontstekingen.

Wrattendodende werking

Stinkende gouwe kan worden gebruikt als een effectief middel tegen wratten, likdoorns en eeltplekken vanwege de wratdodende werking. Het werkt door necrose van het wratweefsel te veroorzaken, waardoor de verwijdering ervan wordt vergemakkelijkt.

Regulerende werking van de galblaas

Stinkende gouwe is een plant die bekend staat om zijn regulerende eigenschappen. Het bevordert de galafscheiding en kan galstenen helpen voorkomen. Dankzij deze voordelen wordt stinkende gouwe in de kruidengeneeskunde vaak gebruikt voor de behandeling van lever- en galaandoeningen.

Pathologieën behandeld met stinkende gouwe

  • Galblaasaandoeningen;
  • Wratten;
  • Hoorns;
  • Eeltplekken;
  • Huidirritaties (eczeem);
  • Spasmen en pijn in het spijsverteringsstelsel;
  • Spasmen van de luchtwegen;
  • Stoornissen in de bloed- en lymfecirculatie.

Toepassingen van stinkende gouwe

  • Infusie

Om een infusie van stinkende gouwe (Chelidonium majus) te bereiden, laat u 10 g gedroogde bladeren trekken in 1 liter kokend water. Laat het ongeveer 10 tot 15 minuten trekken en zeef het vervolgens. Drink dagelijks 3 kopjes, bij voorkeur bij de maaltijd, gedurende 2 weken. Houd u aan de dosering en de behandelingsduur om mogelijke bijwerkingen te voorkomen.

  • Afkooksel

Om een afkooksel van stinkende gouwe te maken, gebruik je ongeveer 30 gram verse of gedroogde plant per liter water. Kook het 10 tot 15 minuten, laat het afkoelen en zeef het.

  • Hand- en voetbaden

Gebruik voor een bad hetzelfde aftreksel als hierboven bereid. Dompel uw voeten gedurende 10 dagen elke dag ongeveer 10 minuten in het bad. Deze behandeling kan de galfunctie helpen reguleren.

  • Compressen

Neem 2 theelepels stinkende gouweblaadjes per kopje water en kook dit ongeveer 3 minuten. Laat het afkooksel afkoelen zodra het klaar is. Bevochtig een kompres met het afkooksel en leg het op huidaandoeningen, zoals eczeem. Breng deze kompressen 2 tot 3 keer per dag aan, gedurende een week.

  • Wijn zuiveren

Neem 50 tot 60 gram stinkende gouwe, 15 gram geplette jeneverbessen en 15 gram groene anijszaad. Meng deze ingrediënten met 1 liter wijn en laat het 8 dagen trekken alvorens het mengsel te filteren.

Deze zuiverende, diuretische en galbevorderende wijn helpt gal af te voeren. Drink gedurende 15 dagen een glas voor uw twee hoofdmaaltijden.

  • Zalf

Om stinkende gouwe als zalf te gebruiken, maal je twee handenvol verse stinkende gouwe fijn en meng je dit met 500 gram reuzel of sheaboter. Smelt het mengsel op laag vuur en laat het enkele uren trekken. Zeef het mengsel vervolgens en laat het opstijven in een afgesloten pot.

Deze zalf kan gebruikt worden voor de behandeling van diverse huidaandoeningen, waaronder zweren, abcessen en ringworm. Breng de zalf 2 tot 3 keer per dag aan op de aangedane plek.

  • Vers sap tegen wratten

Het verse sap van stinkende gouwe (sap of latex), ook wel bekend als “wrattenkruid”, kan worden gebruikt om wratten te verwijderen. Om stinkende gouwe op deze manier te gebruiken, brengt u het verse sap eenvoudigweg rechtstreeks op de wrat aan.

Naast de werking tegen wratten kan dit sap ook effectief zijn tegen andere huidaandoeningen, zoals likdoorns, eeltplekken en ringworm.

Het sap wordt vers geoogst, vóór de bloei. Wees echter voorzichtig bij het gebruik ervan, want het sap (sap of latex) is giftig en kan omliggend weefsel irriteren. Stinkende gouwe is een krachtige plant die bij uitwendig gebruik met voorzichtigheid moet worden behandeld.

Stinkende gouwe: contra-indicaties

  • Stinkende gouwe moet worden vermeden bij kinderen, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Vanwege de potentie en de actieve bestanddelen kan deze plant nadelige effecten hebben op deze groepen mensen.

  • De plant is giftig en kan irritatie veroorzaken als hij in contact komt met omliggend weefsel, met name het sap of de melksap. Voorzichtigheid is geboden, zowel inwendig als uitwendig.

Stinkende gouwe: bijwerkingen

In hoge doseringen kan stinkende gouwe (chelidonium) bijwerkingen veroorzaken, waaronder een risico op levertoxiciteit. Naast deze levercomplicaties kunnen ook spijsverteringsstoornissen zoals misselijkheid optreden.

Volg de aanbevolen dosering en voorzorgsmaatregelen bij het gebruik van deze plant om gezondheidsrisico’s te voorkomen. Raadpleeg bij twijfel uw arts.

Wist je dat?

Stinkende gouwe heeft een naam die afkomstig is uit het Oudgrieks. De term “stinkende gouwe” is afgeleid van “chelidon”, wat “zwaluw” betekent in het Grieks. Deze naam verwijst naar de komst van deze vogels, die het begin van de lente markeerden en samenvielen met de opkomst van deze medicinale plant.

Er wordt ook gezegd dat de zwaluw de stengels van de stinkende gouwe brak om het sap eruit te halen, dat hij vervolgens in de ogen van zijn jongen smeerde. Deze legendarische praktijk zou jonge zwaluwen helpen hun ogen wijder te openen en hun zicht in het wild te verbeteren.

Sinds de oudheid is stinkende gouwe omgeven door mythen en legenden. Om het verhaal van zwaluwen voort te zetten, is een van de meest voorkomende zorgen over de vermeende effecten ervan op de ogen. Plinius de Oudere, een beroemd natuuronderzoeker uit de oudheid, liet zelfs geschriften na waarin hij stinkende gouwe prees en beweerde dat het de kracht had om “blinden het zicht terug te geven”.

In de 16e eeuw erkende de beroemde Zwitserse arts en alchemist Paracelsus de medicinale eigenschappen van stinkende gouwe. Hij beweerde dat de plant bijzonder nuttig zou zijn bij de behandeling van leverproblemen en geelzucht.

Paracelsus, Raymond Lull en Jean-Baptiste Van Helmont, allen vooraanstaande figuren uit de wereld van de geneeskunde en alchemie, zagen in stinkende gouwe een potentieel middel om het leven, de gezondheid en de jeugd van ouderen terug te geven, zelfs als ze ziek waren.

Wat is de botanische beschrijving van astragalus?

Stinkende gouwe is een meerjarige kruidachtige plant die doorgaans tussen de 50 cm en 1 m hoog wordt. Hij komt voor in Europa, Azië en Noord-Afrika.

De stengels zijn behaard en geleed, wat de plant een robuuste en goed ontwikkelde uitstraling geeft. De grijsgroene bladeren zijn zacht en ingesneden, wat doet denken aan eikenbladeren.

De gele bloemen onderscheiden zich door hun vier heldere, kruisvormige kroonbladen. Ze bestaan uit meeldraden en twee kelkblaadjes, wat hun structuur complexer maakt.

De vruchten van stinkende gouwe zijn lineaire, hobbelige peulen, die een extra dimensie toevoegen aan de visuele aantrekkingskracht. Deze plant bloeit van april tot oktober en biedt een lange periode van natuurlijke schoonheid, van de lente tot de late zomer.

Een kenmerk van stinkende gouwe is de onaangename, giftige geur, waardoor de plant gemakkelijk te herkennen is tussen andere plantensoorten.

Waar vind ik stinkende gouwe?

Als je jezelf op een natuurlijke manier wilt verwennen met planten, kun je stinkende gouwe (de bovengrondse delen van de plant) oogsten tussen april en oktober. Voor het gemak kun je het ook bij een kruidendokter kopen.

Bij kruidenwinkel Valmont bieden we stinkende gouwe aan in de vorm van moedertinctuur en infusie .

Teelt van stinkende gouwe

Het kweken van stinkende gouwe is eenvoudig en vereist geen speciale tuiniervaardigheden. De plant gedijt in diverse vochtige, goed gedraineerde grondsoorten, met een blootstelling variërend van zon tot halfschaduw. Dankzij zijn winterhardheid past deze plant zich aan alle regio’s aan.

Voor het planten kunt u kiezen tussen zaaien en het planten van zaailingen. Begin met zaaien in maart of de herfst. Zaai de zaden in vooraf schoongemaakte grond en bedek ze met een centimeter aarde. Dun uit wanneer de zaailingen 3 tot 4 blaadjes hebben, met een afstand van 30 cm tussen de plantjes.

Bereid de grond voor door onkruid te verwijderen en de kluit in een kom met water te dompelen voordat u gaat planten. Graaf een gat dat groot genoeg is voor de kluit, plant de stinkende gouwe, vul het gat en geef hem goed water.

Stinkende gouwe heeft qua verzorging geen speciale verzorging nodig, behalve een nieuwe mulchlaag eind juni. Het is een winterharde plant zonder schadelijke insecten of ziekten.

Om het gele sap van stinkende gouwe te oogsten, pluk je de stengels van de plant tussen april en oktober. Alle bovengrondse delen van de plant kunnen tegelijkertijd worden geoogst.

Veelgestelde vragen

Pourquoi appelle-t-on la chélidoine "herbe à verrues" ou "herbe aux verrues" ?

Stinkende gouwe wordt vaak zo genoemd vanwege de therapeutische voordelen bij de behandeling van deze huidaandoening. Deze plant heeft medicinale eigenschappen die in de traditionele geneeskunde worden erkend, waaronder het gele latex dat, wanneer het op wratten wordt aangebracht, helpt deze te verwijderen.

Het is dan ook dankzij de natuur en haar deugden dat deze plant kan bijdragen aan de gezondheid van de huid. Het is echter raadzaam om bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen bij gebruik: vermijd contact met de ogen en slijmvliezen en houd u aan de aanbevolen dosering.

Comment soigner une verrue avec de la chélidoine ?

Om een wrat met stinkende gouwe te behandelen, is het noodzakelijk om de voordelen van deze plant te benutten. Dit gebeurt door gebruik te maken van de melkachtige geeloranje afscheiding die zich in de stengels en bloemen van stinkende gouwe bevindt. Deze stof, direct op de wrat aangebracht, helpt deze te verwijderen.

Het gebruik van stinkende gouwe moet echter met de nodige voorzichtigheid gebeuren. De plant is namelijk giftig bij inname of contact met de ogen. Het is daarom ten zeerste aan te raden om medisch advies in te winnen voordat u met een behandeling met stinkende gouwe begint, om de veiligheid van uw gezondheid te garanderen.

Quand prendre de la chélidoine ?

Stinkende gouwe kan worden gebruikt vanwege de vele gezondheidsvoordelen, waaronder het verzachten van de huid en het reguleren van de gal- en zenuwstelselfuncties. Je kunt deze plant gebruiken als infusie of tinctuur, afhankelijk van je voorkeur.

Comment consommer la chélidoine ?

Je kunt stinkende gouwe op verschillende manieren consumeren: als aftreksel of kruidenthee, als moedertinctuur, als zalf of sap, als kompres of in een bad ter verlichting van huidaandoeningen.

Où acheter de la chélidoine ?

Bij kruidenspecialist Valmont zijn wij gespecialiseerd in natuurlijke producten en geneeskrachtige planten.

Wij bieden niet alleen stinkende gouwe aan, maar ook een verscheidenheid aan andere planten in verschillende vormen – bloemen, bloemblaadjes, wortels, enz. Met deze producten kunt u uw eigen preparaten maken en de kracht van planten ontdekken.

Wij nodigen u ook uit om onze artikelen te bekijken. Deze dienen als leidraad bij het leren gebruiken van planten in huis.

Wilt u op de hoogte blijven en regelmatig informatie en advies over onze producten ontvangen? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief door uw e-mailadres op te geven.

Dans quelle mesure cet article a-t-il été utile ?

Cliquez sur une étoile pour la noter !

Note moyenne 0 / 5. Décompte des votes : 0

Aucun vote pour l'instant ! Soyez le premier à noter cet article.

Bibliografie

Karine Jacquemard, natuurgeneeskundige-kruidkundige, De gids voor alledaagse kruidengeneeskunde, Rusticas Editions, 2019 | Dr. Claudine Luu, 1000 remedies om zelf te maken, De gids van de Levende Aarde, oktober 2021 | Dr. Eric Lorrain, Geweldige handleiding voor kruidengeneeskunde, De nieuwe wegen naar gezondheid, Dunod, 2019 | Yves Vanopdenbosch, Herba Médicinalis, 210 monografieën van geneeskrachtige planten, Amyris, 2022 | Dubray Michel, Gids voor contra-indicaties van de belangrijkste geneeskrachtige planten, Lucien Souny, 2018 | Morel Jean-Michel, Praktische verhandeling over kruidengeneeskunde. De remedies van gisteren voor de geneeskunde van morgen, Grancher, 2008 | Mulot Marie-Antoinette, Geheimen van een kruidkundige, Dauphin, 2009 | Loïc Ternissen, De ultieme gids voor kruidengeneeskunde, Albin Michel, 2022 | Mulot Marie Antoinette, De 250 antwoorden van de kruidkundige, Dauphin, 2009 (1993) | Anne McIntyre, De complete gids voor fytotherapie, Le courrier du Livre, 2011 | Carole Minker, 200 planten die helen, Larousse, 2015 | Thierry Folliard, kruidkundige en natuurgeneeskundige, De kleine Larousse van genezende planten, 500 planten en hun remedies, 2016 | Maria Treben, De eenvoudige planten van Gods tuin, Praktijk van geneeskrachtige planten voor welzijn en gezondheid, Ennsthaler, 2007 | Christophe Bernard, Geweldige handleiding voor het maken van uw eigen natuurlijke remedies, Jouvence Editions, 2018 | www.altheaprovence.com | www.wikiphyto.org | www.doctissimo.fr | www.vidal.fr

De informatie in deze tekst is niet bedoeld voor diagnose, behandeling, genezing of voorkoming van ziekten. Beweringen over de voordelen van planten en plantaardige producten zijn gebaseerd op traditioneel gebruik.

Virginie Missiaen, Natuur- Kruidengeneeskundige

Virginie is een gepassioneerde IFAPME-gekwalificeerde herboriste en toegewijde natuurgeneeskundige.

Na het behalen van haar kruidendiploma in Brussel in 2010, zette Virginie in 2011 haar passie om in realiteit door de Herboristerie du Valmont op te richten. Sindsdien is Virginie nooit gestopt met haar opleiding. Ze volgde aanvullende cursussen aan de École des plantes de Lessines, studeerde natuurgeneeskunde aan het Institut d'Hygiène et de Médecine Naturelle en volgde een opleiding in de verwerking van PPAM.

Met haar expertise en passie brengt Virginie een persoonlijke touch in alles wat ze doet. Haar liefde voor geneeskrachtige planten en kruiden werkt aanstekelijk en ze is er trots op deze passie te kunnen delen met iedereen die de wonderen van de natuur wil ontdekken.

Scroll naar boven
Deze site is geregistreerd op wpml.org als een ontwikkelsite. Schakel over naar een productiesite met de sleutel op remove this banner.