Slagersbezem: voordelen, toepassingen en bijwerkingen | Ruscus aculeatus

Plantnaam: Slagersbezem.

Botanische familie: Muizedoorn behoort tot de Asparagaceae of Liliaceae-familie.

Waar kan ik een slagersbezem vinden?

Als u planten wilt gebruiken voor natuurlijke geneesmiddelen, kunt u muizedoorn oogsten van maart tot en met mei. Voor extra gemak kunt u het ook kopen bij een kruidenwinkel.

Bij kruidenwinkel Valmont bieden we muizedoorn (Forborus petit houle) aan in gedroogde wortelvorm voor de bereiding van muizedoornthee, therapeutische balsems of zalven of andere medicinale preparaten.

Deze plant is ook terug te vinden in de door ons gemaakte kruidenthee voor de bloedsomloop.

Hoe kweek en oogst je muizedoorn?

Muizedoorn gedijt goed in goed doorlatende, neutrale of alkalische, zelfs droge grond, in de schaduw of halfschaduw. Hij kan in het voorjaar of najaar worden geplant. Om te planten, graaf je een gat dat drie keer zo groot is als de kluit en voeg je wat compost toe. Meng de compost erdoor, plaats de plant in het gat, vul het gat weer op en druk de grond goed aan. Geef de plant grondig water en bedek de grond met mulch.

Wat de verzorging betreft, kunt u de plant de eerste paar weken water geven, en ook tijdens de eerste zomer in geval van droogte. Daarna zal de muizedoorn vanzelf goed groeien en geen speciale aandacht meer nodig hebben. In maart kunt u dode stengels verwijderen en de struik snoeien om de vorm te behouden. Wees voorzichtig dat u zich niet prikt bij het hanteren van de plant.

De takken van de muizedoorn kunnen het hele jaar door geplukt worden voor boeketten of gewoon ter decoratie. Deze takken worden vaak in de winter geoogst vanwege hun prachtige rode bessen.

Wat zijn de erkende toepassingen van de medicinale plant muizedoorn?

Wat betreft de voordelen voor de bloedsomloop:

• veneuze insufficiëntie, venolymfatische en capillaire insufficiëntie, klinische verschijnselen (zware benen, krampen, pijn in de onderste ledematen, enz.);
• Aandoeningen van de capillaire microcirculatie (spataderen, capillaire fragiliteit, aandoeningen van de retinale bloedcirculatie);
• lymfoedeem van de bovenste ledemaat na borstoperatie;
• aambeien;
• orthostatische hypotensie;
• Premenstruele vochtophoping.

Met betrekking tot de oedeemremmende eigenschappen:

• oedeem en posttraumatische circulatiestoornissen (verstuiking van de knie of enkel, kneuzingen, na osteoarticulaire of vasculaire chirurgie, enz.)

Gebruik van een slagersbezem

Interne therapeutische toepassingen:

• Afkooksel: Gebruik een theelepel muizedoornwortel per kopje koud water. Breng aan de kook en laat 5 minuten sudderen, zeef het vervolgens. Drink 2 of 3 kopjes per dag tussen de maaltijden door. Voor het beste resultaat kunt u een kuur van 3 weken volgen.
• Moedertinctuur: Neem 20 tot 30 druppels, 2 tot 3 keer per dag met een glas water, tussen de maaltijden door.
• Muizedoornwijn: Laat 80 gram muizedoornwortelstok 21 dagen macereren in 1 liter witte wijn, onder regelmatig schudden. Filter het mengsel en bewaar het in een fles. Drink twee kleine glaasjes per dag.
• Capsules: Droog extract van muizedoorn, gestandaardiseerd op sterolglycosiden (150 mg), hesperidine en vitamine C. Neem 2 tot 3 capsules per dag. Bij een opvlamming van aambeien, neem 4 tot 5 capsules per dag met een glas water of zoals voorgeschreven door de fabrikant.

Uitwendige therapeutische toepassingen:

Bij opvlammingen van aambeien:

• Kompressen met afkooksel: plaatselijk aanbrengen.
• Zalf: Breng eenmaal daags plaatselijk aan op de anus.

Voor zware benen en spataderen:

• Zalf: Masseer de zalf van de enkels tot de dijen, eenmaal daags.

Welke medicinale planten kunnen gecombineerd worden met muizedoorn?

• Bij venocapillaire insufficiëntie: rode wijnstok, toverhazelaar, Aziatische waternavel.
• Bij venolymfatische insufficiëntie: witte klaver.
• Bij aambeien of stuwing in het kleine bekken: paardenkastanje.
• Voor aambeien: cipres, rode wijnstok, paardenkastanje.

Welke voorzorgsmaatregelen moet men nemen voordat men een slagersbezem gebruikt?

Muizedoorn kan bijdragen aan een verhoogde bloeddruk bij mensen met hypertensie.

Door de irriterende werking van de saponinen die het bevat, mag slagersbezem niet op wonden worden aangebracht.

Sommige mensen zijn allergisch voor muizedoorn en ruscogeninen.

Gebruik geen rauw poeder van gedroogde muizedoornwortelstokken.

De wortelstokken die in kruidenwinkels worden verkocht, zijn niet giftig.

Veelgestelde vragen over slagersbezem

Wat zijn de voordelen van een slagersbezem?

De slagersbezem heeft de volgende gezondheidsvoordelen:

• Venotonic: Behandelt spataderen, zware benen, aambeien en de gevolgen van flebitis.
• Diureticum: Bevordert de uitscheiding van urinezuur, nuttig bij jicht en nierstenen.
• Anti-oedeem: Nuttig bij het verminderen van oedeem, pijnlijke menstruatie, premenstrueel syndroom en cellulitis.

Waar groeit de slagersbezem?

Muizedoorn groeit spontaan in de kalkrijke bodems van Europa, in bossen, hagen en struikgewassen.

Hoe bereid je slagersbezem voor?

• Bereiding van een afkooksel: 1 theelepel wortel per kopje water, 5 minuten koken en zeven. Drink 2 of 3 kopjes per dag tussen de maaltijden door.
• Moedertinctuur: 20 tot 30 druppels, 2 tot 3 keer per dag met een glas water, tussen de maaltijden door.
• Slagersbezemwijn: Laat 80 gram wortelstok 21 dagen macereren in 1 liter witte wijn, filter de wijn en drink 2 kleine glaasjes per dag.

Waar kan ik een slagersbezem vinden?

Muizedoorn is verkrijgbaar bij kruidenierswinkels, met name in de vorm van gedroogde, gesneden wortel voor infusies en andere medicinale preparaten.

Wist je dat?

De naam slagersbezem komt van het Sanskriet "râksas" (hard, onaangenaam om aan te raken) en het Latijn "aculeatus" (puntig, doornig). Onze voorouders gebruikten deze plant al vanwege de vochtafdrijvende eigenschappen.

Vroeger werden de stijve takken van de slagersbezem gebruikt om rustieke bezems te maken.

De beroemde arts, farmacoloog en botanicus Dioscorides schreef een maceratie van cladoden en bessen in wijn voor, maar ook een afkooksel van muizedoornwortels in wijn.

In Oudfranse geschriften uit de Middeleeuwen is informatie te vinden over de therapeutische eigenschappen van de plant. In de 16e eeuw sprak de Italiaanse arts en natuuronderzoeker Mattioli over het gunstige effect ervan op de urineproductie.

Halverwege de 19e eeuw werden steroïde saponosiden met vaatvernauwende eigenschappen geïsoleerd, wat leidde tot het gebruik van muizedoorn bij veneuze aandoeningen.