Helpt bij het behouden van een ideaal gewicht. Stimuleert en vergemakkelijkt de spijsvertering. Helpt de lever gezond te houden. Ondersteunt het zenuwstelsel.
| Latijnse naam | Piper zwart |
| Algemene namen | xxxx. |
| Botanische familie | Witte peper behoort tot de Piperaceae-familie. |
Het is een meerjarige klimplant die oorspronkelijk uit het zuidwesten van India komt en die in tropische gebieden wordt gekweekt, voornamelijk in Zuidoost-Azië, Oost-Afrika en Zuid-Amerika.
De lange, houtachtige stengel (tot 20 m lang) draagt brede, puntige bladeren met gebogen nerven en kleine, afdekbladige bloemen die in lange, smalle aren zijn gegroepeerd. Hieraan groeien bolvormige bessen die eerst groen zijn, vervolgens oranje en rood als ze rijp zijn.
Peper bestaat in drie verschillende vormen. Om zwarte peper te verkrijgen, worden de vruchten geoogst voordat ze rijp zijn. Ze worden dan opgestapeld om enkele dagen te fermenteren en vervolgens in de zon gedroogd. Hun buitenste schelp is aanvankelijk groen, maar wordt bij het drogen rimpelig en zwart.
Witte peper wordt gemaakt van de rijpe vruchten, waarvan de sappige, zoete en aromatische rode schil in water wordt verwijderd en vervolgens wordt gedroogd tot ze wit zijn.
Er bestaat ook groene peper, gemaakt van onrijpe vruchten. Deze worden vers, gevriesdroogd of in azijn of zout bewaard.
De vruchten bevatten een aromatische essentie die rijk is aan terpeenkoolwaterstoffen, waaronder bèta-bisaboleen, kamfeen, limoneen en bèta-caryofylleen. Hun brandende smaak wordt veroorzaakt door piperidine-amiden, met name piperine. Peper bevat ook wisselende hoeveelheden safrol.
Als smaakmaker.
Overmatig gebruik van peper kan ernstige brandwonden aan het spijsverteringsstelsel veroorzaken. Peper bevat ook safrol, een bekend kankerverwekkende stof. Uit onderzoek is echter gebleken dat limoneen, een ander bestanddeel van peper, de werking van safrol remt.
Pittig.
