Heermoes: voordelen, toepassingen en contra-indicaties

Heermoes , ook wel bekend als schuurgras, rattenstaart, vossenstaart of veldheermoes, is een plant met talrijke geneeskrachtige eigenschappen.

Deze medicinale plant wordt al eeuwenlang in de traditionele geneeskunde gebruikt voor de behandeling van diverse kwalen en ziekten, dankzij haar ontstekingsremmende, pijnstillende en remineraliserende eigenschappen.

De actieve bestanddelen van heermoes, zoals organische zuren, flavonoïden, mineralen zoals kalium en saponinen, zijn gunstig voor de behandeling van nier- en blaasproblemen zoals blaasontsteking, nierstenen en lithiasis.

Equisetum arvense kan ook uitwendig worden gebruikt bij wonden of huidaandoeningen zoals korstjes of jeuk, en het helpt de transpiratie van de voeten te reguleren wanneer het plaatselijk wordt aangebracht.

In dit artikel onderzoeken we de voordelen van het gebruik van heermoes voor medicinale doeleinden binnen de alternatieve geneeskunde.

Let op, deze variëteit mag niet worden verward met de moerasvariëteit (Equisetum palustre), die giftig is vanwege de aanwezigheid van alkaloïden.

• Plantnaam: Paardenstaart
• Latijnse naam: Equisetum arvense
• Botanische familie: Heermoes behoort tot de familie Equisetaceae.

Voordelen en eigenschappen van heermoes

Heermoes bevat organische zuren, waaronder kiezelzuur, flavonoïden, mineralen zoals kalium, saponinen, sporen van alkaloïden en vitamine C.

Heermoes staat bekend om zijn heilzame werking bij nier- en blaasproblemen, zoals blaasontsteking, nierstenen en lithiasis.

Heermoes werd lange tijd gebruikt voor de behandeling van tuberculose vanwege de genezende eigenschappen ervan op de huid.

Dankzij de gunstige werking op het skelet bevordert deze siliciumrijke plant de calciumopname bij demineralisatie of wanneer het nodig is om de botstructuur te herstellen.

Heermoes is een hemostatische plant die inwerkt op verschillende soorten bloedingen.

Het heeft ook voordelen bij huidaandoeningen zoals wonden, ringworm en jeuk.

Bij uitwendig gebruik helpt het de transpiratie van de voeten te reguleren.

Heermoes en osteoporose

De flavonoïden en mineralen in de plant helpen bij de behandeling van aandoeningen zoals osteoporose. De flavonoïden werken in op de cellen die verantwoordelijk zijn voor de botvorming en helpen overmatig calciumverlies uit de botten te voorkomen.

Het silicium in heermoes helpt de opname van calcium door het spijsverteringskanaal te verhogen, wat de botdichtheid verhoogt en osteoporose voorkomt.

Heermoes, gewrichtspijn en artrose

Heermoes is ook gunstig bij de behandeling van artrose. De flavonoïden en alkaloïden in de plant helpen ontstekingen te verminderen, terwijl de saponinen de pijn die met deze aandoening gepaard gaat, verlichten. Bovendien kunnen de ontstekingsremmende eigenschappen van heermoes helpen bij het verminderen van gewrichtszwelling en de daarmee gepaard gaande stijfheid.

Effect van heermoes op haar en nagels

Heermoes is gunstig voor haar en nagels vanwege het hoge silicagehalte. De silica in de stengels versterkt de structuur van haar en nagels, waardoor ze gezonder en minder snel breken.

Het bevordert ook de haargroei, voorkomt gespleten haarpunten en geeft glans. De flavonoïden in heermoes helpen roos en andere aandoeningen die jeuk aan haar en nagels veroorzaken te verminderen.

Daarnaast kunnen de ontstekingsremmende eigenschappen van heermoes helpen bij het verlichten van jeuk en irritatie van de hoofdhuid.

Werking op het urinewegstelsel

Heermoes heeft vochtafdrijvende eigenschappen, waardoor het de afvoer van gifstoffen uit het lichaam vergemakkelijkt. Dit kan gunstig zijn bij nierstenen of urineweginfecties.

De saponinen in heermoes helpen een gezond evenwicht van bacteriën in de blaas te behouden en bevorderen de genezing. Bovendien is heermoes ook gunstig voor het verlichten van symptomen zoals een branderig gevoel, pijn en aandrang die gepaard gaan met urineweginfecties.

Overzicht van aandoeningen behandeld met heermoes

Gewrichten en spieren: Gerelateerd aan de ontstekingsremmende, pijnstillende en remineraliserende eigenschappen.

• Botmineralisatiestoornissen;
• artrose van de wervelkolom en perifere gewrichten;
• verstuikingen, kneuzingen, bot- en gewrichtstrauma;
• tendinitis, extra-articulaire reuma;
• herstel en revaliditeit;
• krampen, spasmophilie, tetanie.

Huid: In relatie tot de algemene trofische werking ervan op vasculair en cutaan bindweefsel.

• trofische stoornissen, spataderzweren;
• striae;
• wondgenezing;
• vertraagde genezing;
• herstel na een algemene operatie;
• Broze nagels en haar.

Urinewegstelsel: Gerelateerd aan de diuretische en hypouricemische eigenschappen.

• hulp bij de eliminatie;
• hyperurikemie;
• druppel ;
• Gevolgen van blaasontsteking en urinewegaandoeningen.

Hoe gebruik je heermoes (Equisetum arvense)?

Als kruidenthee

De bereiding combineert koud weken en afkoken: gebruik 1 eetlepel, of ongeveer 2 gram, gedroogde heermoes per 150 ml koud water. Laat het 8 tot 12 uur weken en kook het vervolgens 10 minuten voordat u het zeeft. Drink 2 tot 4 kopjes per dag tussen de maaltijden door.

Heermoes moedertinctuur

Neem 25 tot 30 druppels heermoestinctuur in een beetje water, 3 keer per dag. Volg deze kuur gedurende 3 weken en herhaal indien nodig na een pauze van een week.

Paardenstaartpoeder

Neem dagelijks ½ tot 1 theelepel biologisch heermoespoeder , gemengd met 3 eetlepels yoghurt, kwark, soep of compote. Herhaal dit schema gedurende 3 weken per maand.

Paardenstaartcapsule

De dosering kan per fabrikant verschillen. Het is raadzaam de instructies van uw zorgverlener op te volgen, aangezien deze zijn afgestemd op uw specifieke gezondheidstoestand en eventuele andere medicijnen die u gebruikt.

Over het algemeen is de aanbevolen dosering voor Equisetum-capsules één capsule tweemaal daags bij de maaltijd, of zoals voorgeschreven door een zorgverlener.

Uitwendig gebruik van paardenstaart

Voor wonden, striemen, cellulitis, overmatig transpireren van de voeten, spataderzweren en haaruitval: maak een afkooksel van 100 gram gedroogde plant per liter koud water. Kook 10 minuten, laat afkoelen en zeef. Breng uitwendig aan als een zalf, zitbad of voetenbad.

Welke medicinale planten kunnen met heermoes worden gecombineerd?

Toepassingen in de kruidengeneeskunde: heermoes en verwante planten

• Bij mineralisatiestoornissen tijdens de perimenopauze en menopauze: gebruik van heermoes in combinatie met alfalfa .
• Bij botontkalking, ter preventie en behandeling van osteopenie of zelfs osteoporose bij vrouwen met een laag oestrogeengehalte, met name tijdens perioden van amenorroe: scharlei.

Wat zijn de contra-indicaties voor heermoes?

Heermoes mag niet gedurende langere perioden worden gebruikt.

Het is gecontra-indiceerd bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, maar ook in gevallen van nierfalen, hartritmestoornissen, ernstige lever- of nieraandoeningen en hoge bloeddruk.

Voldoende hydratatie is essentieel tijdens de heermoesbehandeling.

Bijwerkingen van heermoes

Er zijn enkele zeldzame bijwerkingen waargenomen, waaronder maag-darm- en huidaandoeningen.

Geneesmiddelinteracties

Heermoes is gecontra-indiceerd bij gebruik in combinatie met geneesmiddelen uit de digitalisfamilie, omdat de diuretische werking ervan kan worden versterkt door de werking van synthetische diuretica, wat kan leiden tot kaliumverlies.

Welke delen van de plant worden gebruikt in de kruidengeneeskunde?

In de kruidengeneeskunde wordt het gedroogde bovengrondse deel van de heermoes gebruikt.

Botanische beschrijving van heermoes, een plant die van water houdt.

Paardenstaart, een plant van oeroude oorsprong die al sinds het Paleozoïcum voorkomt, is wijdverspreid in Frankrijk en Europa (vooral in tuinen). Het is een meerjarige, kosmopolitische kruidachtige plant die 20 tot 80 cm hoog wordt. Hij gedijt tot een hoogte van 2500 meter, in vochtige of zelfs moerassige klei-siliciumhoudende grond. De aanwezigheid ervan duidt over het algemeen op een hoge grondwaterstand. Daarom is hij te vinden langs de randen van vijvers, beken, dijken, sloten, uiterwaarden, velden en bermen.

Heermoes heeft geen bloemen, zaden of vruchten. Wel heeft het een kruipende, zwarte, ondergrondse wortelstok waaruit worteltjes ontspruiten. Uit deze wortelstok komen twee soorten stengels voort. Enerzijds zijn er de onvertakte, chlorofylvrije, vruchtbare stengels die in het voorjaar groeien. Deze stengels zijn kort, roodachtig, dik en geleed. Aan elke knoop dragen ze kleine, driehoekige blaadjes die in kransen vergroeid zijn, met daarboven een langwerpige, geelbruine aar met 5 tot 12 bruine sporangia.

Daarentegen zijn er de hogere, steriele groene scheuten, die tussen de 50 en 80 cm hoog worden en tussen mei en juni groeien. Ze zijn vertakt en staan in kransen met 4 of 5 gevleugelde, vierkante zijtakken. De hoofdstengel is hol, slank, gegroefd en verdeeld in segmenten van 2 tot 6 cm lang, gescheiden door knopen met kleine, tandvormige bladeren die aan de uiteinden vergroeid zijn tot bruin en een schede rond de stengel vormen.

Bij het oogsten moet de stengel met een schaar een paar centimeter boven de grond worden afgeknipt. Eenmaal gedroogd, kan er heermoes van worden gemaakt.

Veelgestelde vragen

Is heermoes goed tegen artritis?

Dankzij de ontstekingsremmende, pijnstillende en remineraliserende eigenschappen heeft heermoes uitstekende resultaten opgeleverd bij de behandeling van artrose, reumatoïde artritis en jicht.

De eigenschappen ervan kunnen mogelijk helpen de effecten van gewrichtsontsteking en pijn in verband met artrose te verminderen.

Wanneer moet je heermoes innemen?

Het wordt aanbevolen om heermoes gedurende enkele weken regelmatig te gebruiken om van de gunstige eigenschappen te profiteren. Afhankelijk van de aandoening of kwaal, moet de behandeling minstens twee weken duren voordat de effecten merkbaar zijn.

Het kan worden ingenomen in de vorm van kruidenthee, tinctuur of capsules.

Hoe kun je jezelf verwennen met heermoes?

Gebruiksaanwijzing voor kruidenthee: je kunt heermoesthee bereiden door het 15 minuten in water te koken en het vervolgens nog 10 minuten te laten trekken.

Het moet tweemaal daags worden gedronken, bij voorkeur vóór de maaltijden.

Gebruiksaanwijzing voor een tinctuur: U kunt een tinctuur van heermoes bereiden door deze te laten macereren in 100% alcohol. Dit proces dient minimaal twee weken te duren, waarbij dagelijks geroerd moet worden.

Neem drie of vier keer per dag 10 druppels.

Gebruiksaanwijzing voor capsules: Heermoescapsules zijn verkrijgbaar bij reformwinkels en kruidenierszaken. Over het algemeen wordt aangeraden om één of twee capsules per dag in te nemen, maar het is raadzaam om uw arts of een kruidengeneeskundige te raadplegen.

Conclusie

Heermoes is een goede behandeling voor osteoporose en andere ontstekingsaandoeningen dankzij de ontstekingsremmende, pijnstillende en remineraliserende eigenschappen.

Het regelmatig innemen van heermoes gedurende enkele weken kan de effecten van gewrichtsontsteking en de bijbehorende pijn helpen verminderen. Heermoes kan in verschillende vormen worden ingenomen : kruidenthee, tincturen of capsules, waardoor het gemakkelijk te gebruiken is.

Het is echter belangrijk om de dosering en de duur die uw arts of kruidengeneeskundige aanbeveelt, te respecteren.